من کمی اهل شنیدن صدا هستم ، زیرا از موسیقی که به راحتی تکثیر می شود لذت می برم ، نه به این دلیل که می خواهم پنج فیگور را روی یک م audioلفه صوتی رها کنم. یکی از بحثهای ماندگار در بین صوتی صوتی آنالوگ در مقابل دیجیتال است.

من واقعاً در این بحث موضعی نمی گیرم. من از زمانی که سنم تک رقمی بود یک میزگرد داشتم و هرگز مجموعه وینیل خود را رها نکردم. من هر هفته به ضبط گوش می دهم ، اما 34 سال است که یک دستگاه پخش سی دی دارم. راحتی همراه با صدای خوب و مضراب باعث می شود صدای دیجیتال ساعات بیشتری از روز من را پر کند.

اخبار اخیر مبنی بر اینکه FCC پخش تمام دیجیتال AM را تأیید کرد ، باعث شد من به این فکر بیفتم که چگونه رادیو هنوز هم یک رسانه صدای آنالوگ است و می توان گفت در دسترس ترین و راحت ترین رسانه در آن زمان است. در حالی که رادیوی HD دیجیتال تا حدود زیادی نفوذ کرده است ، در ایالات متحده شرط می بندم که اکثریت افرادی که با رادیو زنده زمینی تنظیم می شوند سیگنال آنالوگ دریافت می کنند.

پارتیزان های آنالوگ - بسیاری از آنها علاوه بر وینیل از نوار حلقه باز نیز دفاع می کنند - غالباً استدلال می کنند که تولید مثل صوتی غیر دیجیتال طبیعی تر به نظر می رسد. با توجه به اینکه بیشتر موسیقی های دهه گذشته یا بیشتر به صورت دیجیتالی ضبط شده است ، آنها حتی تصور می کنند که ضبط با منبع دیجیتال هنگام فشار دادن به LP وینیل ، صدای بهتری نسبت به صدای شنیدن روی CD یا سرویس پخش جریانی دارد.

اگر چنین باشد ، رادیو FM ، به ویژه ، شایسته شناخت به عنوان یک رسانه آنالوگ عالی در کنار ضبط ها و نوارهای حلقه باز است. در حقیقت ، من استدلال خواهم کرد که رادیو در دسترس ترین و در همه جا حاضر رسانه صدا در جهان است.

من در ذهن خود تردیدی ندارم که بیشتر موسیقی هایی که از رادیو شنیده می شوند به صورت دیجیتالی تهیه می شوند ، چه از طریق CD ، هارد دیسک یا سیستم اتوماسیون. در کالج ها ، ایستگاه های تجاری جامعه و متمایل به پیشرفت ، درصد کمی از آهنگ ها هنوز از سوابق وینیل پخش می شود که به صورت زنده روی میزهای گردان پخش می شوند. اما من حتی شرط می بندم که بخشی از آن ابتدا برای پخش راحت تر یا تغییر زمان دیجیتالی می شود. علاوه بر این ، بسیاری از ایستگاه ها با استفاده از تابلوهای اختلاط دیجیتال و اجزای شبکه برای هدایت موثرتر سیگنال ها بین استودیوها و فرستنده ها ، به شبکه های هوایی دیجیتال منتقل شده اند.با این حال ، در پایان ، در حال حاضر تمام سیگنال ها باید به صورت آنالوگ ختم شوند تا از طریق امواج پخش شوند.

وفاداری در مقابل پردازش

در همان زمان ، آنالوگ ذاتاً با وفاداری بالا برابر نیست ، همانطور که دیجیتال در همان معادله شکست می خورد. بسیاری از ایستگاه های موسیقی - به ویژه ایستگاه های موسیقی پاپ تجاری - از پردازش هایی استفاده می کنند که زندگی را از همه چیز خارج می کند. این فشرده سازی با هدف بلندتر ساختن صدا نسبت به ایستگاه های مجاور ، به ویژه برای شنوندگان که از طریق صفحه شماره گیری می شوند ، باعث می شود که همه چیز فریاد زده شود و هرگونه تغییر در پویایی که در ضبط اصلی وجود داشته است ، از بین می رود.

استفاده بیش از حد از فشرده سازی در ضبط های دیجیتال مدرن ، با بحث و جدال معروف به "جنگ های بلند" در حال حاضر برای بسیاری از دوستداران موسیقی محل اختلاف است. اما وقتی ضبط بیش از حد فشرده شده را انجام می دهید و آن را در مرحله دیگری از پردازش پخش قرار می دهید ، به نظر می رسد که نتیجه آن برای بیش از چند دقیقه گوش دادن باعث ایجاد سردرد می شود.خوشبختانه ، هر ایستگاه از سیگنال خود جهنم نمی کند. به نظر من بسیاری از ایستگاه های عمومی ، دانشگاهی و عمومی در پردازش بسیار راحت تر عمل می کنند و اجازه می دهند بیشتر از دامنه دینامیکی اصلی - تفاوت بین سیگنال های نرمتر و بلندتر - ایجاد شود. به ویژه ایستگاه های کلاسیک سبکترین لمس را دارند ، زیرا پویایی در مقایسه با راک ، پاپ و R&B خصوصاً برای شکل حیاتی تلقی می شود.

جلوگیری از کمی پردازش صوتی در پخش تقریباً غیرممکن است. تا حدی نیاز به حفظ نرم ترین معابر در بالای سطح صدا وجود دارد. حتی اگر استریو FM کاملاً بدون صدا باشد ، همیشه کمی استاتیک سطح پایین وجود دارد که با فاصله گرفتن از فرستنده ، می تواند برجسته تر باشد. کمی فشرده سازی کمک می کند تا موسیقی در بیشتر اوقات قابل درک باشد.

متأسفانه ، همچنین نیاز به همگام شدن با جونس ها است. وقتی ایستگاه های اطراف سوزن را قرمز نگه می دارند ، در مقایسه با ایستگاه شما خطر کم صدا به نظر می رسد. هنگام چرخاندن صفحه شماره گیری در ماشین ممکن است این پدیده را تجربه کرده باشید. شما در حال شنیدن یک ایستگاه با صدای مناسب هستید ، سپس به ایستگاه بعدی بروید و احساس می کنید به صندلی عقب دمیده می شوید. دلیل آن این است که ایستگاه دوم بیش از حد (یا سو ab استفاده) از پردازش و فشرده سازی برای بلندتر صدا رفتن ، در هزینه وفاداری دارد.

وفاداری و پردازش

این ممکن است به نظر برسد که من می گویم پردازش و فشرده سازی پخش یک چیز بد یا یک ضرورت ضروری است. لزوماً اینگونه نیست. بخاطر داشته باشید که کلیه موسیقی برای پخش پردازش و فشرده می شود. موسیقی که به وینیل می رود از طریق برخی پردازش ها نیز انجام می شود که از برخی جهات کاملاً شبیه پردازش پخش است. ویژگی های ذاتی رکوردهای وینیل وجود دارد که باید جبران شود ، یکی از آنها محدوده دینامیکی کوچکتر از آن است که شما با ضبط های دیجیتال (یا نوارهای حلقه ای باز) دارید. کمی فشرده سازی باعث می شود که موسیقی بالاتر از کلیک ، پاپ و سر و صدای سطح قرار بگیرد و می تواند قلم را به صورت فیزیکی از شیار خارج کند. اگرچه سیستم های پخش وینیل پیشرفته می توانند پویایی چشمگیری داشته باشند ، اما در عمل پخش FM خوب و ضبط وینیل مناسب تقریباً معادل است.

با این اوصاف ، می توان ادعا کرد که پخش وینیل در رادیو پخش موسیقی را به پردازش دو برابر می رساند. در این صورت ، می توانید بگویید که پخش سی دی یا ضبط دیجیتال در رادیو ممکن است بهترین نتیجه را داشته باشد.

با این حال ، همه اینها فقط پیش بینی کمال گرایانه فرضی است ، و تأثیرات آن در دنیای واقعی قابل تشخیص است. برای اکثر افراد ، رادیو FM آنالوگ بسیار خوب به نظر می رسد ، مخصوصاً در مواردی که بیشترین اهمیت را دارد: در مقایسه با بلندگوهای قابل حمل بلوتوث و نوارهای صوتی ضعیف ، استریوی ماشین فراموش شده ، بهترین سیستم صوتی اکثر مردم است.

من ادعا نمی کنم که رادیو FM آنالوگ نهایت وفاداری است. گرچه ، آخر هفته گذشته ، یک تن از فیدهای اینترنتی را برای روز جهانی رادیو تنظیم کرده ام ، اما می توانم تأیید کنم که جریان آنلاین بسیاری از ایستگاه های پخش شده بدون شک نسبت به آنچه در هوا می شنوید ، پایین تر است. بلکه می گویم که اگر در صدای آنالوگ هنوز ارزشی وجود دارد ، پس ما باید رادیو را نیز در ترکیب قرار دهیم.گوش کن ، صدای دیجیتال اینجاست که بماند ، و من ، کج نمی شوم در آن آسیاب بادی. اما دلایل زیبایی و وفاداری برای لذت بردن وجود دارد و گاهی اوقات صدای آنالوگ را ترجیح می دهیم.من اینجا نیستم تا کسی را متقاعد کنم که از حساب پخش جریانی خود ، YouTube یا ایستگاه اینترنتی خود صرف نظر کند. اما اگر از وینیل لذت می برید و اصلاً به صدا اهمیت می دهید ، گاهی رادیوی آنالوگ را خاموش کنید ، مخصوصاً اگر مدتی نیستید. در انتهای سمت چپ شماره گیری تنظیم کنید و از آنچه تجربه می کنید تعجب کنید. خودتان یک رادیوی میز پر از بدن ، یک گیرنده متصل به مجموعه ای خوب از بلندگوها یا یک رادیوی ماشین خوب پیدا کنید و احتمالاً در یک دوره درمانی هستید.

قبلی:چرا امروزه رادیو همچنان محبوب است

بعد:راک و رادیو در آمریکا

ترک یک پیام

فهرست پیام

نظرات در حال بارگذاری ...